എന്തുകൊണ്ടാണ് ദൈവം പണം നൽകുന്നവർക്ക് മാത്രം വില നൽകുന്നത്?

[Translated by devotees of Swami]

[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- ദൈവത്തിന് പണം ആവശ്യമില്ല. പക്ഷേ, പണം നൽകുന്നവർക്ക് മാത്രമാണ് ദൈവം വില നൽകുന്നത്. ഈ രണ്ട് ആശയങ്ങളും പരസ്പര വിരുദ്ധമാണോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- തീർച്ചയായും, ദൈവത്തിന് ഒരു ആത്മാവിൽ നിന്നും പണം ആവശ്യമില്ല, കാരണം ഓരോ ആത്മാവിനും ദൈവത്തിൽ നിന്ന് മാത്രമേ പണം ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ദൈവം എന്തിനാണ് പണം നൽകുന്നവരെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നത് എന്നാണ് നിങ്ങളുടെ സംശയം. ഇവിടെ, നിങ്ങൾ ഒരു മിഥ്യയാൽ പിടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അത് ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് വിശകലനം ചെയ്തുതരികയും വിശദീകരിപ്പെടുകയും ചെയ്യും.

കുറച്ചു സമയത്തേക്ക് നമുക്ക് ദൈവത്തെ മറക്കാം. എന്താണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം? ഇത് കേവലം സൈദ്ധാന്തിക പ്രണയമാണോ അതോ സൈദ്ധാന്തിക പ്രണയം കലർന്ന പ്രായോഗിക പ്രണയമാണോ? ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ പോലും, സൈദ്ധാന്തിക സ്നേഹം കലർന്ന പ്രായോഗിക ത്യാഗമാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം എന്ന് വ്യക്തമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, കേവലം സൈദ്ധാന്തിക പ്രണയം വ്യാജ പ്രണയം മാത്രമാണെന്ന് വ്യക്തമായി തെളിയിക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു മാതാപിതാക്കൾക്ക് നാല് കുട്ടികളുണ്ട് എന്ന് കരുതുക, അവർ മൂന്ന് കുട്ടികളുമായി വളരെ മധുരമായി സംസാരിക്കുകയും അവരുടെ സ്വത്ത് ഒരു കുട്ടിക്ക് മാത്രം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ, യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ആ കുട്ടിയോട് മാത്രമായിരിക്കും, മറ്റ് മൂന്ന് കുട്ടികളോടുള്ള സ്നേഹം വ്യാജമാണ്. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ആ ഒരു കുട്ടി മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഉയർന്ന മൂല്യം നൽകുന്നു, മറ്റ് മൂന്ന് കുട്ടികൾ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഒരു വിലയും നൽകില്ല. എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ആത്മീയ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഇതേ ആശയം വിപുലീകരിക്കാത്തത്? ഇവിടെ കുട്ടികൾ ദൈവത്തെയും മാതാപിതാക്കൾ ഭക്തരെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഇനി പറയൂ, ദൈവം യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിനാണോ വ്യാജ സ്നേഹത്തിനാണോ വില കൊടുക്കേണ്ടത്? ദൈവം യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന് മൂല്യം നൽകുന്നത് മറുവശത്തുള്ള അർഹതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്, എന്നാൽ പ്രായോഗിക ത്യാഗം മറുവശത്ത് നിന്ന് ഊറ്റിയെടുക്കാൻ സ്വന്തം പക്ഷത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയല്ല, കാരണം പ്രായോഗിക ത്യാഗത്തിൻ്റെ ഒരു അംശം പോലും മറുവശത്ത് നിന്ന് അവന് ആവശ്യമില്ല കാരണം അവൻ സർവ്വശക്തനാണ്. ഇപ്പോൾ പറയൂ, ദൈവം മറുവശത്തിനു ശരിയായ മൂല്യം നൽകുന്നതാണോ അതോ തൻ്റെ വശത്ത് പണം സംഭരിക്കുന്നതിന് പിഴിഞ്ഞെടുക്കുകയാണോ?

അത്യാഗ്രഹികളും അത്യാഗ്രഹം മൂലം ദൈവത്തിന് പ്രായോഗിക ത്യാഗം ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തവരും, ദൈവത്തിന് പണത്തോട് അത്യാഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന് ദൈവത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു, കാരണം അവൻ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയുമായി ഇടകലർന്ന പ്രായോഗിക ഭക്തിക്ക് മാത്രം മൂല്യം നൽകുന്നു, അല്ലാതെ കേവലം സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിക്കല്ല. എന്തുകൊണ്ടാണ് ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ, സൈദ്ധാന്തിക സ്നേഹവുമായി ഇടകലർന്ന പ്രായോഗിക സ്നേഹത്തിന് വളരെയധികം മൂല്യം നൽകുകയും കേവലം സൈദ്ധാന്തിക സ്നേഹം ഒട്ടും സാധുവാകാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതെന്ന് അത്തരം കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന ആളുകൾ ഉത്തരം പറയണം? അവരുടെ ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ ഈ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാൻ അവർക്ക് കഴിയില്ല, എന്നാൽ ആത്മീയ ജീവിതത്തിൽ, അവർ അത്തരം അസംബന്ധങ്ങളെല്ലാം ദൈവത്തിൽ ചുമത്തുന്നു.

ഒരു മുത്തച്ഛൻ ഒരു പാക്കറ്റ് ബിസ്കറ്റ് വാങ്ങി കൊണ്ടുവന്ന് മരുമകളോട് രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കാൻ പറഞ്ഞു. പിന്നീട് അമ്മയാണ് ബിസ്‌ക്കറ്റ് പാക്കറ്റ് വാങ്ങിയെന്ന് കരുതി കൊച്ചുമകൻ അമ്മയിൽ നിന്ന് ബിസ്‌ക്കറ്റ് വാങ്ങി. ഇപ്പോഴിതാ കൊച്ചുമകനിൽ നിന്ന് അൽപ്പം ബിസ്‌ക്കറ്റിനായി യാചിക്കുകയാണ് മുത്തച്ഛൻ. പേരക്കുട്ടിക്ക് മുത്തശ്ശനോട് ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ, മുത്തച്ഛൻ ബിസ്ക്കറ്റ് പാക്കറ്റ് കൊണ്ടുവന്നത് അറിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും അവൻ മുത്തച്ഛന് ഒരു ബിറ്റ് അല്ലെങ്കിൽ മുഴുവൻ ബിസ്കറ്റ് നൽകും. കൊച്ചുമകൻ സത്യം അറിഞ്ഞാൽ, നന്ദിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മുത്തച്ഛന് ബിസ്കറ്റ് നൽകും. കൃതജ്ഞത (നന്ദി) യഥാർത്ഥ സ്നേഹമല്ല, കൊച്ചുമകൻ്റെ  കൃതജ്ഞതയല്ല, കൊച്ചുമകൻ്റെ  യഥാർത്ഥ സ്നേഹം പരീക്ഷിക്കാൻ മുത്തച്ഛൻ ബിസ്കറ്റ് പാക്കറ്റ് രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചു. ഈ  സാഹചര്യത്തിൽ, മുത്തച്ഛന് വിശക്കുന്നു അതിനാൽ, ഒരു ബിസ്കറ്റ് ആവശ്യമാണെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, നിങ്ങളുടെ തലച്ചോറിൻ്റെ വിധി സഹതാപിക്കപെടേണ്ടി വരും! അതുപോലെ, ആത്മാവിൻ്റെ കൈവശമുള്ള ഏതൊരു സമ്പത്തും ദൈവം തന്നതാണ്. സാധാരണ കൃതജ്ഞതയല്ല, ഭക്തൻ്റെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം പരിശോധിക്കാൻ ദൈവം ഇത് ഒരു രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചു. വൈവാ വോസി പരീക്ഷയിൽ ഒരു വിഷയത്തിൽ വിദ്യാർത്ഥിയോട് ചില ചോദ്യങ്ങൾ എക്സാമിനർ ചോദിക്കുന്നു, അതുവഴി വിദ്യാർത്ഥിക്ക് മാർക്ക് നൽകാൻ കഴിയും. എക്സാമിനർ അജ്ഞനാണെന്നും വിദ്യാർത്ഥിയിൽ നിന്ന് വിഷയം പഠിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നവനാണെന്നും വിദ്യാർത്ഥി കുറ്റപ്പെടുത്തിയാൽ, വിദ്യാർത്ഥിയുടെ ബുദ്ധിക്ക് വേണ്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ ഞങ്ങൾ മടിക്കില്ല!! അതുപോലെ, പ്രായോഗികമായ ഭക്തിയിലൂടെ ഭക്തൻ്റെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ദൈവം പരീക്ഷിക്കുമ്പോൾ, ആ ദാനത്തിലൂടെ ദൈവത്തിന് പണത്തിൻ്റെ ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, ഈ പാരമ്യത്തിലെ അജ്ഞത താങ്ങാനാവാതെ നമുക്ക് പൊട്ടാസ്യം സയനൈഡ് കഴിച്ച് വളരെ വേഗത്തിൽ ആത്മഹത്യ ചെയ്യേണ്ടിവരും! !!

ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട മറ്റൊരു പ്രധാന കാര്യം, ഒരു ബിസിനസ്സ്മാനെ പോലെ ദാനത്തിന് ദൈവം വില നൽകുകയാണെങ്കിൽ, ധനികർ നൂറ് നാണയങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നതിനെ അഭിനന്ദിക്കാതെ ഒരു യാചകൻ ദാനം ചെയ്യുന്ന ഒരു നാണയത്തെ അവൻ വിലമതിക്കേണ്ടതല്ലായിരുന്നു.  ഇവിടെ, ഭക്തൻ്റെ കൈവശമുള്ള ആകെ സമ്പത്തിൽ ദാനം ചെയ്ത വസ്തുവിൻ്റെ ശതമാനം ദൈവം കാണുന്നു. അതിനാൽ, ഒരു യാചകൻ ഒരു നാണയം ബലിയർപ്പിക്കുന്നത് യേശു വിലമതിച്ചു, കാരണം അത് യാചകൻ്റെ മൊത്തം സമ്പത്തിൻ്റെ 100% ത്യാഗമായിരുന്നു. ഒരു ധനികൻ 1000 നാണയങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നത് യേശു വിലമതിച്ചില്ല, കാരണം അത്തരം ത്യാഗം ധനികൻ്റെ കൈവശമുള്ള മൊത്തം സമ്പത്തിൻ്റെ 0.1% അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ താഴെ മാത്രമാണ്. അതിനാൽ, ഒരു ധനികൻ അവനോട് എങ്ങനെ ദൈവത്തിൽ എത്തിച്ചേരുമെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ, യേശു പറഞ്ഞു, "നിങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ള സമ്പത്തെല്ലാം ഭിക്ഷക്കാർക്ക് ദാനം ചെയ്ത് എന്നെ അനുഗമിക്കുക". അതിനുശേഷം ആ ധനികൻ തിരിച്ചുവന്നില്ല. തുടർന്ന്, യേശു തൻ്റെ ശിഷ്യന്മാരോട് പറഞ്ഞു, "ഒട്ടകത്തിന് പോലും സൂചിയുടെ കണ്ണിലൂടെ കടന്നുപോകാൻ കഴിയും, എന്നാൽ ഒരു ധനികന് ഒരിക്കലും ദൈവത്തിൽ എത്തിച്ചേരാനാവില്ല".

അതിനാൽ, ത്യാഗം പൂർണമാണോ അല്ലയോ എന്ന് ദൈവം കാണുന്നു, ദാനം ചെയ്യുന്ന ത്യാഗത്തിൻ്റെ മൂല്യം കാണുന്നില്ല. പണമോഹമുള്ള ഒരു ബിസിനസുകാരൻ ദൈവത്തിന് വിപരീതമാണ്. വെറും മൂന്നുപിടി അവിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനു ബലിയർപ്പിച്ച ദരിദ്രനായ സുദാമയ്ക്ക് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സമ്പത്ത് നൽകി, അതും കടം വാങ്ങി കൊണ്ടുവന്നതാണ്! അതുപോലെ, ഒരു പാവപ്പെട്ട സ്ത്രീയുടെ ഒരു ചെറിയ പഴത്തിന്റെ ത്യാഗത്തിനായി ശങ്കരൻ സ്വർണ്ണമഴ പെയ്യിച്ചു. ഈ ആശയത്തിൽ പാവപ്പെട്ട ഭക്തർ മാത്രമാണ് വിജയിച്ചത്, സമ്പന്നരായ ഭക്തർ വിജയിച്ചില്ല. ഒരു ബിസിനസുകാരൻ പണക്കാർക്ക് മൂല്യം നൽകുന്നു, യാചകർക്കല്ല. ഒരു ബിസിനസുകാരനും ഫലം നൽകുന്നത് ത്യാഗത്തിൻ്റെ ശതമാനത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ല, അയാൾക്ക് ലഭിച്ച പണത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്.